darna!!!

isang buwan at kalahati. yan na lang ang nalalabing araw bago ang kasal namin ni fafaden. kumusta na ba ang aming paghahanda?
 
kahapon, pumunta ako sa QP para sa final proof ng aming imbitasyon. wala pa rin si mam kaya maaga pa nung umalis ako. pero, naku, sa monday, see-you-later-wedding-preps na naman ako dahil hectic na ulit dito sa opis. 230 ng hapon ako lumarga, balak ko sana, dederetso na ko kina vikki pagkatapos sa qp. si vikki ang gagawa ng souvenirs para sa mga ninong at ninang. inisip ko, sandali lang naman siguro ko sa qp dahil ichecheck ko lang naman kung may typos yung lay-out.
 
mali ako. ang tagal ko sa qp. nakatatlong palit ako nung lay-out, at kung hindi pa sinabi nung nag-assist sa kin na hanggang tatlong palit lang at may bayad na yung susunod, malamang naka-apat o limang palit pa ko. tsk. asar na asar na siguro sa kin yung babae. pero syempre, smile pa rin sya sa kin, naisip nya siguro: wawa naman tong bride na to, stressed na siguro sa preparations kaya windang na... nyahaha.
 
ang hirap naman din kasing magdecide kung mag-isa ka lang, at alam mong dapat dalawa kayong nag-aasikaso. nakaka-frustrate. nakaka-stress. nakakainis. pero naisip ko rin, i should have been able to handle it on my own, kahit wala si fafaden. feeling ko lang kasi parang dapat may kasama lang ako para magsabing. okay yan, maganda or wag yan, try natin yung iba. kaso nga, wala.
 
ending. di ako masyadong happy dun sa naging choice ko. pero andyan na yan. tingnan na lang natin ang kalalabasan.
 
--------
 
anyway, highway.
 
gawa na ang bagong tropical hut sa tapat ng la salle, yahoooo!!!! nakakain na ko kahapon! pano kasi, di ako naglunch. nagpapanggap pa rin akong nagda-diet kaya pipino at lychees lang ang kinain ko nung tanghalian. tom jones na tuloy ako kaya pagkaalis sa opis, daan muna ko sa tropical.
 
pagbaba ko ng overpass ng quiapo, may nadaanan akong nagtitinda ng tren na debaterya, kumpleto with riles and pirated na battery. alam mo yung mga bateryang tinitinda sa mga bangketa, ung P10 ang anim na piraso, yun. bumili ako nung tren, para kay dico, P60 pero tinawaran ko kaya P50 na lang. (pirated talaga yung baterya, wala pang 15 minutes na ummandar yung tren, deads na.)
 
naghanap na rin ako ng abaniko at ribbon, pero hindi pa rin ako parehong nakabili *sigh*. pano ba naman, hindi alam nung tindera kung ano yung olive green. katoink! saka medyo lampas pa rin sa budget yung abanikong nakita ko. hay. this saturday. this saturday. this saturday. sana rin this weekend or next week the latest eh makapunta na ko kina vikki para okay na yung souvenirs ng mga ninong at ninang. sa sunday, dadalhin na ng mananahi (tich's mom) yung 1st batch ng mga damit. pano kaya yun, may session ulet kami sa kaakbay? tas fafaden won't be home till saturday night... on my own na naman ang byuti ko...
 
kaya ko to. kung kinakailangang malaman ng buong mundo ang aking tunay na pagkatao, malaman nilang isa akong superhero para lang magawa ko ang lahat para sa aming kasal ay gagawin ko. kung si spiderman nga nagpakikila kay MJ na sya at si peter parker ay iisa para lang sa pag-ibig, ako pa. para sa pag-ibig... (duh???)

ding, ang bato!!!!! 

if i were in your shoes...

"kapag nagsabi sa yo ng problema/kasalanan ang asawa mo, wag kang magagalit. dahil pag nagalit ka, matatakot (mangingimi) na syang magsabi ulit sayo. subukan mong ilagay ang sarili mo sa lugar nya para maunawaan mo sya."

kahapon, nag-attend kami ni fafaden ng seminar sa couples for christ (kaakbay). required kasi yun sa catholic church, kailangan um-attend ng three sessions from a kaakbay member bago kayo ikasal sa simbahan. yung mga kataga sa itaas, sinabi yan ni mam yolly, ang aming kaakbay.

palagay ko tama sya. at palagay ko, applicable yan sa lahat ng klase ng relasyon, mag-asawa, mag-ina, mag-ama, magkapatid, makaibigan...

******** 

 

sa tricycle pauwi...
 
fafaden: tama yun diba?
ako: oo nga.
fafaden: wag dapat magalit pag nagsabi ng kasalanan ang asawa.
ako: oo nga.
fafaden: hmmm...maganda yun...
ako: oo, pag nambabae ka, ilalagay ko ang sarili ko sa lugar mo.

********

 

HAPPY MONDAY!!!

the ring, atbp.

nakabili na kami ng wedding ring ni dennis last saturday, gaya ng naka-iskedyul, sa ongpin, manila's gold mine.  nung nakaraang weekend, together with our on and off magjowang friends oning (bestman) and lui (bridesmaid), nakahanap na kami ng bibilhin. kaso wala kaming dalang pera at ang intensyon ay magtingin nga lang. tipid oras ba kung bibili na, less ikot, less tingin.
 
so last weekend, dennis and i bought our wedding ring. white gold in matte finish na may yellow gold edge. parang ganito:

 

mura lang. binarat kasi namin yung tindera, hehe.

--------

 

last friday, naka-chat ko ang aking friendship na si jeromeo sa ym. sinend nya sa akin ang picture ng kanyang dalawang artworks na medyo sumisikat na daw sa kanilang paaralan according to him. hmmm... ang aking kafatid, artist!
 

 

 

--------

 

tapos na ni chienovela ang mastercopy ng aming cd give-away! yahu!!! tengkyu, tengkyu, chie! hectic na naman ang week na ito. dapat matapos ko yan this week. give aways and invites.

 

weesh mee lak and let's all have a great week!

 

ma'am free for two whole weeks

yahoo!!!!
 
lilipad patungong LA, USA si mam mamayang gabi para sa unang kaarawan ng kanyang pangalawang apo. wala sya dito for two whole weeks! yey! yey! yey! ngayon: anong gagawin ko habang wala sya? hmmm... meron syang iniwang to-do list sa kin. maybe i'll do that. maybe. hehe.
 
eto na ata ang hinihingi kong break para pagtuunan ng pansin ang aking nalalapit na church wedding. sa september na yun! madami pa kong kailangang ayusin, isa-isahin natin:

• bumili ng singsing bukas.
• couples for christ seminar, tatlong sessions (argh!)
• di pa reserved ang caterer, kailangang bayaran na ang reservation fee. isama na rin ang soundsystem para okay na.
• i-finalize na ang invites, dalhin na sa printer at i-send out na sa lalong madaling panahon
• souvenirs: kausapin si chienovela para sa master copy ng cd at si vikki para sa souvenirs ng mga ninong at ninang. chie, wag ka muna mao-orc ha!
• ayusin ang cd writer para makagawa na ng mga kopya ng cds si paperback writah. i lay-out ang label at i-print.
• make-up
• bridal car c/o tita caret
• wala pa pala kong sapatos! nyargz!
• i-finalize ang package na kukunin sa photographer/videographer
• tawagan ang bamboo organ church today at i-check kung approved na ang misalette (tinawagan ko na! wala daw si monsi para i-approve! nyargz! naman! naman!)
• i-check kay tich kung may yari ng damit ng mga abay at nanay
• damit ko!!!

dami ko palang gagawin habang wala si mam! yung to-do list nya, maybe i'll do that, too. maybe, hehe!

--------

A FRIENDLY BLOGGER

oist! may bagong features ang blogger and it's very user-friendly! i have always wondered how one blogs using tabulas or blogdrive or LJ. sabi nung isang tabulas friend ko, mas okay daw dun. sabi ko mas okay blogger. well, to each his own and love your own, ika nga. but when i started with blogger, medyo dapat may kaunting alam ka sa html. otherwise kung newbie ka talaga at deads sa html eklays, then blogger is definitely not for you. but then again, practice makes perfect. or for that matter, the more you blog, the more you blog, este, learn pala.

so go, check eet!

--------

ASTEEG!

click here. galing kay chienovela. tingnan mo nga naman, two hours pa lang wala si mam ang dami ko nang nagawa! haha!

 

--------TGIF! have a great weekend!!!--------

taranta

tarantado ko kanina.

natarantang maigi nung hindi nag-load ang sidebar ng blogs ko. kung sinu-sino tuloy binulabog ko para mag tech support sa kin. sheeesh. sabi ni jeromeo, baka daw browser ko lang ang may problema. sabi naman ni videoke queen, baka daw yung server ko, baka mabagal lang kaya ayaw mag load. pati si dude, nagambala ko pa sa ym. tsk. tsk.

katoink. tama sila pareho.

--------



kakaubos ko lang ng kalahating kilo ng lichias. shyeeeeet. sarap sana kaso ngayon ang sakit na naman ng balikat ko dahil sa sobrang dami ng sweet intake. senyales kaya ito na diabetic ako? may lahi kami ng diabetics, sa side ni tatay. yung panganay nila, si tito tony. multiple amputee dahil sa diabetes. si tatay normal naman ang blood sugar. diba sabi ng mga sabi-sabi, nagi-skip daw ng isang generation ang pagkakaroon ng diabetes? meaning if it's in your genes at wala sa magulang mo, malamang ikaw o ang mga kapatid mo ang meron? hiyaiks! wag naman... normal din naman ang blood sugar ko eh...

basta ang alam ko, mabigat ang balikat ko pag nasosobrahan ako sa pagkain ng matamis... kakasuka tuloy. bleeech. 'skyus mi.

nakakaiyak ang spiderman

kawawa naman si peter parker. api-apihan. kakaiyak.

dahil bakasyon nga si fafaden nung weekend at ilang buwan na rin syang walang sine simula nung umalis sya papunta at nakabalik galing jafan, nanood kami sa sm southmall ng spiderman2. excited sya, sa jafan pa lang daw eh gusto na nyang panoorin ang spidey2. in fairness, excited din naman ako. excited na mahilong muli sa mga acrobatic stunts ni spidey sa mga buildings at bridges. excited din dahil i needed to watch an action/adventure flick para kahit paano naman eh mabawasan ang aking stress sa buhay-buhay.

hinabol pa namin ni fafaden ung 855p showing sa cinema 3, guaranteed seats pa naman dun kaya yung P100 namin eh naging P110. pero oks na rin, at least di na kami masyadong maghihintay. pagpasok namin sa sinehan, guaranteed talaga na may uupuan ka dahil konti na lang ang mga tao. sampu lang ata kami sa balcony. ibig sabihin, ilan na lang kaming kulelat sa pagpanood ng spidey2. feeling we own the place tuloy kami, hehe. pero teka, may reklamo pala ko: masikip ang leg room dun. guaranteed nga na makakaupo ka, pero hindi guaranteed na makakatayo ka pa after two hours of trying to fit your legs between your seat and the seat in front of you, without hitting and hurting your knees so much. oh well.

anyways, all set na nga akong madala ng aksyon ni spidey. pero bat ganun? maling sinehan ba ang napasok namin? bakit drama ata ang spiderman 2?

eyngs? apihin bang sukdulan si peter parker??? sa palagay ko, over yung pagkaka-api sa kanya. as in. from the dingy place he rents to his love life. sabagay, i was warned. sabi ni paperback writah, love story galore ang spiderman2 at sobrang na-focus talaga sa kanyang love life ang pelikula. eh kasi naman, isang torpedo ang lolo mo. tapos kung kelan in-announce ang engagement ni mj eh saka sya umeksena. o, pag-ibig. pero kainis yun. pano kung inlab talaga si mj (kirsten dunst)dun sa poncio pilatong astronaut (?) na anak ng boss ni peter/spidey (tobey maguire)? di ba?

hay, peter parker, tawawa ta naman.

bukod dun, meron pang ilang eksenang over sa drama. pero di ko na iisa-isahin kasi baka tanggalin ako ni dude sa links nya, hehe. nakaka-apat na ata syang panood ng spidey2. whoa.

so ayun. paglabas namin ni fafaden sa sinehan, sabi ko sa kanya: "bat parang ang bigat sa dibdib nung pinanood natin?"



marahil dahil mabigat ang tren... eyngs?

--------

oongapala. yung mga tao sa likod namin, all five (or six) of them: MGA LECHE KAYO! hindi ba naman tumayo at nagbigay galang sa ating pambansang awit! nairita talaga ko. as in. ewan ko ba, ito na nga lang yung ilan sa mga pagkakataon para ipakita nila ang paggalang sa bansa tas dedma!? leche sila.

hmp.

y tu mama tambien

BABALA: Rated R-18

dahil home sick si fafaden last weekend, at nainip ng husto kaya pinagtitingnan ang mga cds na nasa bahay, nadiscover nya yung vcd ng y tu mama tambien (and your mother, too) na hiniram ni paperback writah kay eebilboiasteeg. matagal ko na rin sanang gustong panoorin to, dinig ko kasi'y okay daw to, art film daw. kaso kung ako lang mag-isa manood nun, medyo hindi ako gaganahan. wala kasi akong hilig sa art films. i get bored easily lalo pa't subtitled ang pelikula dahil it is usually in a foreign language. at ang y tu... ay obviously espanyol.

pero dahil nasilip ni fafaden ang mga stills at alam nyo naman ang mga boys pagnakakakita ng boobs, sabi nya, "tara, den, panoorin natin. maganda ba to?"

kako, "oo daw. art film daw yan eh." eyngs, pag sinabi bang art film eh maganda na? at pasensya na sa mg art film adiks, mangmang po ako sa hilig nyo.

so pinanood namin.

unang eksena pa lang, banatan na agad. sa kama. in fairness, ampogi nga ni gael bernal (ang pinakamimithing ma-meet ni chienovela), kaso medyo on the short side ang lolo mo. second scene. banatan na naman! sa kama pa rin! sabi tuloy ni fafaden, "anong art dyan?"

medyo mahalay ang pelikula pero astig. ang ganda nung beach na pinuntahan nila minus the pigs wreaking havoc on their camp, hehe. at naloka ko sa karakter nung asawa ni luisa (maribel verdu). ang sarap batukan dahil sa pagiging a**hole. ang kulit ni tenoch (diego luna) at julio (gael garcia bernal). pero kung ako yung kinorner nila gaya ng pagka-corner nila kay luisa during the wedding party, malamang nagtatakbo ako sa scariness sa kanilang weirdoness. pero on second thought, pogi silang dalawa kaya malamang nauna pa pala kong kumorner sa kanila, hehe. ganda ni luisa. tanong ko kay fafaden: "true kaya yung boobs nya?"

(gash! luisa, luisa! maribel verdu! argh! - edited 071404)

may apat or lima (atang) f*cking scenes sa pelikula pero mabibilis lang. mabilis kasi silang (julio at tenoch) labasan. ay, shet. wholesome pala tong blogs ko. nyahaha. pero di nga, frustrated tuloy si luisa. frustrating naman talaga yun, noh! hehe, shet! wholesome, wholesome... naghalikan pala si julio at tenoch... ibig sabihin ba nun gays sila?

pagtapos ng pelikula, pilit kong iniisip kung papano nga bang sinasabing art film ang isang film? eh art form naman talaga ang pelikula diba? nagiging art ba ito kapag justified ng means ang isang copulating scene? halimbawa, kung ang isang windang na babae ay sumama sa dalawang sex starved boys, at dahil no escaping naman na mag-do sila dahil parehong shooting up ang kanilang libido, justified ba yun? eh, bat kasi sya sumama in the first place? wala ba syang kaibigan na pwedeng hingahan ng sama ng loob nya? o gusto nya lang din talagang makipag-sex? justified na ba yun? yung ligaya ang itawag mo sa akin ni rosanna roces. art film yun di ba? or so, sabi nila. pumasok sya sa prostitution dahil yun lang ang alam nyang gawin. naman.

siguro nga dahil sa mga issues na nakapaloob sa pelikula kaya din nasabi itong art film. hmm... pornography masked subversion?

anyways, hindi ko pa rin maintindihan ang ibig sabihin ng art film. somebody enlighten me.

ps. si alfonso cuaron ang nag-direct ng y tu... sya din ang nag-direct ng harry potter and the prisoner of azkaban. di yan art film pero peborit ko yan.:P

serendipity

galing talaga ng chance.

dennis is home sick. tuesday pa lang, nagko-complain na sya na masakit ang katawan nya and he has colds. naturalmente, hindi mapakali ang lola mo dahil malayo ang subic kung san nagtatrabaho ang lolo mo, at hindi ko man lang maalagaan. kahapon, he went to the clinic para ma-check sya ng kanilang doctor. sabi ni doc: uwi ka na.

so uwi ang lolo mo.

ako naman, i passed by museo after work dahil chie and i were to play badminton ng patago sa loob ng karapatan hall. wala kasing hangin dun at medyo mataas ang kisame kaya okay na rin magbadminton. pero syempre, bawal dun. anyways, pagdating ko sa museo, hindi pa tapos si chie sa newsletter kaya naglaro muna kami nina don at laya. ayos, naka-save ng P180/hr sa bad court.

after bad, stay pa muna ko to help pack the stuff des needs for an activity tomorrow (today) at the picc. ayoko naman kasing dumating sa bahay ng wala pa si dennis dun, pero ayoko din namang mauna sya ng sobra sa kin kaya tumulong muna ko, kill time. nagtext na si dennis, nasa munoz na daw sya pero traffic. so sabi ko, alis na rin ng museo in a while, baka mapagalitan na naman ako kung gagabihin pa ko lalo. actually, di naman talaga magagalit pero alam mo na yun. after that text, hindi na sya ulit nagtext although i did text him to ask kung nasan na sya. no reply. baka kako nasa baclaran na at nag-aabang ng sasakyan kaya di makapag-reply.

after our jollibee merienda (c/o des), umalis na kami ni chie at laya. syempre hinatid sya ni laya, hehe. sucat ang fx na sinakyan namin, medyo madedelay pa bago ko makita si dennis pero mahirap din naman sumakay ng sm southmall na fx kaya kako baba na lang ako sa baclaran at dun na lang mag-aabang ng pa-las pinas.

baclaran na! konti na lang magkikita na kami ni dennis! maaasikaso ko na ang asawa ko! kaso pagbaba ko, ang hirap sumakay ng bus or fx pa-sm southmall! gashes, baka hinihintay na ko ni dennis sa bahay. kawawa naman sya, baka gutom na, hindi naman yun magpapa-asikaso sa nanay nya dahil basta. matanda na sya at may asawa na sya at ako yun.

maya-maya pa ng paghihintay ko, may dumaang fx. walang karatula kung san ang byahe. biglang nilagay ni mamang driver yung signboard nya: sm southmall. syempre pinara ko! yehey! makakauwi na ko, makikita ko na si dennis! kaso may mga buwayang lurking everywhere kaya si mamang drayber, di makapagdecide kung hihinto o hindi. binuntutan ko ang fx. medyo napahabol na ko kasi paaba-abante si mamang drayber. gash, dine-delay pa talaga ang pagkikita namin ng lolo mo. nung finally huminto yung fx, galak at tuwa! sa wakas! yehey! inabot ko yung latch sa likod at binuksan ang pinto!

aba'y makikita ko na ngang talaga si dennis! at ayun sya, nasa loob ng fx. :D

miss ko na kayo talaga...

maliban sa mga kaibigan kong lagi kong nababanggit sa aking blogs, at malamang eh nababasa mo rin ang mga blogs nila, meron pa akong mga kaibigang talaga rin namang pinahahalagahan...

sa kasalukuyan, wala sila rito sa maynila. nasa malayong lugars.



clockwise: rose, mye (and son, cj), little, lhey

nagsimula ang aming barkadahan nung high school, sa aming mataas na paaralang pampubliko ng manuel a. roxas, sa paco, maynila. third year high school to be exact. top section kami nun, feeling namin kami ang pinakamatalino sa buong year level. our friendship started when for some forgotten reason, nagalit sa amin ang lahat ng girls ng aming section. dahil dito, nabuo ang aming samahan, src-rad: sarah, rose, cheryl, rochelle, adelaida, dinah. wala si mye kasi kaaway namin sya nun (diba, mye?) at si little naman non-sectarian, ever the mediatrix, hehe.

bakit nga ba kaya sila nagalit sa amin? si sarah - maganda, maraming manliligaw, astig pumorma. si tetet (cheryl) - chinita byuti, valedictorian lang naman namin nung gumradweyt kami, naging jowa nya ang pinaka sought after boylet nung time namin. si rose - tisay byuti, inggleserang mataray, lapitin ng boys. si shella (rochelle) - flawless, the prettiest maton of our batch. si adeng (adelaida) - tallest girl in the whole class, may lalaban pa kaya dyan? ako - nebermaynd. wala namang dahilan para kainggitan ang barkada namin diba?

dahil nga inaaway kami ng mga girls naming klasmeyts, natural ang mga naging kakampi namin ay ang mga boys! lalo tuloy nagngitngit sa galit ang aming mga inggeterang girl classmates. hehe, sorry mye, member ka kasi ng kulto ni rowena nun eh, hehe. anyways, juvenile trip lang naman yun. matapos magkaalaman na ginoyo lang sila mye ni rowena para maging popular sya, bumaligtad si mye at sumanib sa barkada namin. hehe, joke lang yun syempre pero parang ganyan nga yung nangyari.

simula nun, inseparable na kami...nagkahiwa-hiwalay man kami nung college, well, not entirely dahil little, rose and mye went to the same school, tas the rest iba-iba na, hindi pa rin talaga kami nag-part ways. kitakits kami every possible chance, tulong sa thesis (kung saan may mga nabuong romance), watch ng movie (mga tagalog na pelikula at pa-tweetums na hollywood flicks), kain-kain (kung saan-saan at go naman ako dahil lagi akong libre, hehe) at pagtambay-tambay lang sa mga bahay-bahay ng bawat isa. ang pinakamatatag, yang apat sa taas at ako. pero ngayon, separated na rin kami in way, kasi nga, nangibang bayan na silang lahat! ako na lang naiwan dito! huwaaaa!!!

kamakailan ay kinailangan ko ang kanilang pagdamay dahil sa isang bagay na di ko pwedeng sabihin (muna). anyways, in-email ko sa kanila ang mga pangyayari at sa isang iglap, nagdasaan ang aking mga overseas calls at araw-araw na email mula sa kanila. grabe, i felt loved and really loved nung mga panahong yun (hanggang ngayon at forever and ever, amen.) si rose, kulang na lang bumili ng ticket at lilipad talaga para lang ipangtanggol ako. si mye, ever taranta daw ang byuti nung mabasa ang email. si little, syempre, ever the mediatrix, calm ang reply sa email, pero dama ko ang yakap nya sa kin. si lhey, ayun, ineenjoy ang kanyang 4th of july break sa san luis obispo, nyahaha... pero syempre, reply din agad pagkabalik sa LA.

hay, ang dami pa ring nagmamahal sa kin. at tunay na kay sarap ng feeling. kahit pala tulog ang communication namin ng isang siglo, isang email lang pala ang katapat ng milya-milyang distance na yan. or isang phone call for that matter. :)

i thank God for blessing me with beautiful friends. here and overseas. naks!

happy july birthdays

to my july born buddies!

july 1 - doc mabs, my maid of honor and childhood bespren
july 3 - cousin richie
july 4 - my bro erwin joy na hindi ko alam kung paano kokontakin
july 9 - arkitek jobert in far away middle east
july 12 - arkitek sherwin, hubby of bespren mye in dubai
july 25 - ako sa eldi
july 25 - tara, long lost pal

at alam ko meron pa pero check ko muna yung diary ko para sa mas accurate na greetings...

foul!

what is the foulest thing anyone can say about you?

sa kin wala. sticks and stones may break my bones but words can never hurt me. (naks!) pwera na lang siguro kung sabihin mong kahawig ko si cindy kurleto, pucha, di talaga ko papayag nyan!

di nga, ako na lang ang sirain mo, basta wag mo lang idamay pamilya ko. ang kutyain at lait-laitin mo ang pamilya ko, foul yun. lalo pa kung ang nanlait ay para ko na ring kaanak. lalo't higit kung nasaktan ang taong pinakakamahal ko.

tangina. mas papayag pa kong sabihin mong kahawig ko si cindy kurleto.